O książce: rok / „Kiedy Paolo przyjechał do Mediolanu z muzyką pod pachą – i w tamtych czasach wszystkie dni były dla niego słoneczne i wszystkie kobiety były pięknościami - wkrótce poznał księżniczkę. Ona taka. nadawała przezwisko dziewczynom w sklepie, bo była ładna i miała delikatne dłonie; ale przede wszystkim dlatego, że była dumna i wieczorami, gdy jej przyjaciele wpadali do Galerii jak stado wróbli, wolała sama, owinięta białą chustą, wychodzić do Bramy Garibaldiego. Tam poznała Paolo; błąkał się i kręcił w głowie muzyczne pomysły, młodzieńcze marzenia o sławie!..»